Je zou kunnen zeggen dat we wereldrecordhouders zijn qua bosbedekking per persoon. Maar dat kunnen we niet blijven met regelgeving van meer dan 70 jaar oud. Het is hoog tijd voor een nieuwe wet die onze natuur écht beschermt... ook tegen onszelf.
Natuurbehoud is belangrijk. Suriname heeft momenteel 4 MUMA's, 11 reservaten en 1 natuurpark, wat in totaal 2,138 miljoen hectare beschermd land is, ongeveer 13% van ons grondgebied inclusief het Tigri gebied.
Echter, tegenover deze beschermde gebieden staat een concessiebeleid dat nog geen rem kent. Met bosbouw- en mijnbouw concessies die steeds meer bos opslurpen. In de afgelopen jaren is de ontbossing gestaag doorgegaan met gemiddeld 0,06% per jaar. De grotere zorg is echter de degradatie van de bossen; oftewel de kwaliteit van onze bossen. Hoe meer mijnbouw er in een omgeving is, hoe meer druk er op het voortbestaan van de mensen, dieren en natuur aldaar gelegd wordt.
Met deze wet wordt de zorg voor de natuur een taak van ons allemaal.
Suriname heeft unieke bossen en staat bekend als één van de slechts drie koolstofnegatieve landen ter wereld. De Wet Duurzaam Natuurbeheer is ontworpen om onze groene natuurlijke hulpbronnen te beschermen en duurzaam te beheren.
1954
Planten en dieren
Nu
Planten, dieren en mensen.
1954
Beschermde gebieden waar mensen niet mogen wonen, leven en werken
Nu
Beschermde gebieden waar mensen wél kunnen wonen, leven en werken
1954
Overheid
Nu
Overheid, inheemsen/marrons, NGO's, universiteit
1954
Alleen recht op gezonde biodiversiteit
Nu
Recht op gezonde biodiversiteit, recht van inheemsen en marrons (FPIC, engagement)
1954
Westerse kennis
Nu
Westerse en traditionele kennis samen
1954
1954 Natuurbeschermingswet
Nu
Nieuwe Wet Duurzaam Natuurbeheer die mogelijk maakt samen te beschermen.
1954
Jachtopzieners
Nu
Inheemse rangers & anderen (waaronder jachtopzieners)
1954
ecotoerisme
Nu
duurzame 'industrie', natuurconcessies, carbon credits, bosbijproducten, ecotoerisme
Ontbossing bedreigt niet alleen de rijke biodiversiteit van het land, maar hebben ook verstrekkende gevolgen voor de lokale gemeenschappen, die sterk afhankelijk zijn van de natuur.
Water
Watervervuiling is een direct gevolg van (illegale) concessies. Mijnbouw, houtkap en andere industrieën die opereren binnen natuurgebieden, laten schadelijke chemicaliën en verontreinigende stoffen vrij in rivieren en kreken, waardoor waterbronnen die essentieel zijn voor drinkwater, dagelijks onderhoud, hygiene en vissen worden vervuild. Deze vervuiling vormt gezondheidsrisico's, leidend tot door water overgedragen ziekten en langetermijn gezondheidsproblemen.
Voeding
Inheemse gemeenschappen zijn afhankelijk van rivierenen bosvoor visserij en voedselvoorziening, maar activiteiten zoals mijnbouw en ontbossing degraderen deze habitats, waardoor dierpopulaties worden verminderd en vergiftigd. Dit draagt bij aan voedselonzekerheid en economische ontberingen voor inheemse gemeenschappen.
Biodiversiteit
Inheemse gebieden herbergen diverse planten- en diersoorten, maar aanhoudende ontbossing en vernietiging verstoren ecosystemen, resulterend in het verlies van soorten alsook verlies van de algehele biodiversiteit. Dit heeft gevolgen voor culturele en spirituele banden met het land en heeft ecologische consequenties voor de hele regio: nu en in de toekomst.
Meer weten over de staat van het bos in Suriname? Klik hieronder voor cijfers, concessies en kaarten.
- Jimmy Ronald Toeroemang, Granman van de Trio's
.png)
